In deze editie van Werken bij 113, praten we met Ben, 26 jaar oud uit Zwolle. Ben werkt al zo’n anderhalf jaar als hulpverlener/floormanager bij 113. Dit betekent dat hij naast dat hij praat met hulpvragers ook de go-topersoon is voor andere medewerkers op de vloer en stagiaires begeleidt.
We namen ben even apart om te praten over zijn werkzaamheden, hoe hij bij 113 Zelfmoordpreventie terecht is gekomen én wat het hebben van ‘koel hoofd en warm hart’ voor hem betekend.
Hoi Ben, wie ben je en welke rol vervul je binnen 113?
Mijn naam is Ben (26). Ik woon in Zwolle en ben nu anderhalf jaar Hulpverlener/Floormanager bij 113. Ik stuur de vloer aan, ben (stage)begeleider en ook hulpverlener in de hulplijn.
Hoe ben je bij 113 terecht gekomen en wat trok je aan?
Alweer bijna 6 jaar geleden kwam ik voor het eerst binnen als stagiaire. Daarna ben ik met omzwervingen nu alweer anderhalf jaar in dienst. Wat mij toen, en nog steeds aansprak is het fast-pace werk dat je doet. Op het ene moment zit je op je bureaustoel, en het volgende moment gaat de telefoon en zit je middenin iemands leven. Je krijgt een inkijkje in iemands hoofd, en er is een hele grote kans dat jij de eerste bent die dit allemaal weet. Daarnaast is 113 ontzettend warm en gezellig, omdat we allemaal weten hoe het in de gesprekken kan zijn proberen we de juiste werksfeer te creëren.
Ben werkt al anderhalf jaar als Hulpverlener/Floormanager bij 113.
Welke opleidingen en werkervaringen hebben je naar je baan bij 113 gebracht?
Ik heb Social Work gestudeerd aan de Hogeschool van Utrecht. Hierin heb ik de specialisatie GGZ-Agoog, wat betekent dat ik gespecialiseerd ben in mensen met psychiatrische problematiek. Voor 113 werkte ik in diverse klinieken en instellingen. Vaak waren dit HIC (High Intensive Cares) en/of gesloten afdelingen. Ik heb gezien hoe moeilijk mensen het kunnen hebben, en vooral hoe lastig zij het kunnen hebben met wat er zich binnenin hun hoofd afspeelt. 113 is altijd blijven knagen omdat je niet alleen patiënten/cliënten spreekt maar ook advocaten, leraren, managers, kinderen en natuurlijk ook hulpverleners.
Hoe zou je de sfeer omschrijven op de werkvloer bij de hulpverlening van 113?
Onze werkvloer staat vol planten, is warm en informeel. We hebben ons eigen kleine café waar we ons kunnen terugtrekken of lekker kunnen lunchen. Ook hebben we een grote speelruimte vol met dingen als een bokszak, pingpontafel, zitzakken en tafelvoetbal. Alle randvoorwaarden voor een huiselijke sfeer zijn bij ons aanwezig. We letten op elkaar en vinden het belangrijk dat je het deelt als je zelf niet lekker in je vel zit. De verschillende mensen aan de lijn zijn wij zelf ook; hulpverleners, stagiaires en tal van vrijwilligers met diverse banen en achtergronden. We zijn mensen voor mensen.
Welke dingen heb je geleerd bij 113 en hoe denk je dat deze later nog goed van pas kunnen komen?
Ik heb geleerd bij 113 om rustig te blijven. Ik had van nature geen stalen zenuwen, maar die heb ik absoluut wel gekregen hier. In mijn 2,5 jaar ben ik standvastiger geworden. Ik voel en weet wat ik doe, en kan snel consequenties inschatten. Ik heb dit hier kunnen ontwikkelen omdat elke seconde soms telt, en je wel moet weten wat je doet.
Heb je je op verrassende manier kunnen ontwikkelen bij 113 waar je in eerste instantie nooit aan had gedacht?
(Of misschien iemand anders in je team)
Als je mij als stagiaire 6 jaar geleden had verteld dat ik hier Floormanager zou zijn, had ik je niet geloofd. Niet dat ik het niet in me had, maar ik stond er nooit bij stil dat ik kon doorgroeien als ik die ambitie toonde. Het is een proces waarin ik mezelf heb uitgedaagd, maar ook het geloof en het vertrouwen van 113 hebben ervoor gezorgd dat ik nu sta waar ik sta. Als jij kwaliteiten hebt dan wordt dat hier echt gezien.
Ben ontfermd zich onder andere over het team op de werkvloer van 113.
113 helpt hulpvragers via de chat en telefoon, hoe wissel je dat eigenlijk af als hulpverlener?
Het is dynamisch hulpverlenen. Ik ben van nature sterk op papier en ben gek op schrijven. Maar met het juist formuleren van je zinnen denk je soms (te veel) na. Ik heb ondervonden dat ik vaak echt van mens tot mens-gesprekken aan de telefoon voer, ook omdat je met intonatie en stemgebruik iemand op een andere manier kan raken.
Tegelijkertijd zie je dat je met chatten een doelgroep aanboort die wellicht (nu nog) te schuw is om er via de telefoon over te praten, of iemand die een chat opent en vertelt 'Ik ben nu op een feestje, maar ik voel me verschrikkelijk'
Jij hebt zowel de functie hulpverlener als floormanager, kun je wat meer vertellen over hoe deze twee werkzaamheden elkaar ontmoeten en wat dit inhoudt?
In de hulplijn heb je steeds korte piekmomenten. Als Floormanager zorg je ervoor dat de andere mensen op de vloer de juiste omstandigheden hebben om goed te werken. Je bent bezig met procesmatige taken om alles draaiende te houden - maar bent ook de persoon die het team die dag aanstuurt, begeleid, onderwijst en kan ingrijpen als dat nodig is. Dat maakt dat je je ook heel verantwoordelijk voelt voor het werk wat je doet. Daarnaast begeleid je als floormanager ook diverse stagiaires in hun (eerste) loopbaantraject, en het is mooi om mensen te helpen groeien.
Zou je zeggen dat je veel contact hebt met je collega’s? (Is er een leuke omgangsvorm etc.)
Ik heb veel collega's die met wie ik altijd een gezellig drankje zou kunnen doen (als ik niet zo ver zou wonen) Ik werk met jonge, maar ook oudere mensen waar ik met bijna iedereen een natuurlijke klik heb. Dit werk verbroederend, en je leert mensen op een andere manier kennen. Daarnaast werk je met zoveel verschillende disciplines, gezichten en mensen dat het werk altijd heel uniek maakt, ook op de vloer.
113 Zelfmoordpreventie heeft het wel eens over ‘een koel hoofd en een warm hart’, hoe zie jij jezelf terug hierin?
Ik denk dat de essentie van elke hulpverlener samenkomt in het werk van 113. Je wil er écht zijn, ook op die momenten dat anderen dat niet kunnen. Je kan nog zo'n goede verstandhouding hebben met je psycholoog, maar die is er niet om half 4 s ‘nachts als je het moeilijk hebt, wij wel. Daar wil ik niemand mee afdoen - maar ik wil zeggen dat wij vaak letterlijk mensen zijn die de ander nodig heeft, en dat is voor mij de essentie van mijn werk.
113 Zelfmoordpreventie groeit! Om deze reden zijn we op zoek naar hulpverleners/floormanagers (HV1) om de hulpverlening van 113 te versterken en naar het volgende niveau te tillen.
Ben jij een ervaren zorgprofessional die klaar is voor een nieuwe uitdaging en zou je graag willen werken met collega’s zoals Ben? Klik hier en bekijk de vacature.
Ook is er een meet & greet met Ed Kist, Teamleider hulpverening bij 113! Ed zal tijdens de meet & greet verschillende vragen rondom de functie van Hulpverlener/Floormanager beantwoorden en het is een leuke manier om elkaar te leren kennen.
De meet & greets zullen plaatsvinden op:
17 feb van 15:30 uur - 17:00 uur
25 feb om 19:00 uur - 20:00 uur
Geïnteresseerd? Stuur dan een mail naar [email protected] en vermeld in je mail welke vragen je graag zou willen stellen!
Voor directe vragen kun je ook contact opnemen met Romy ter Haak, onze corporate recruiter via 020-3113 883 of met Ed Kist, Teamleider Hulpverlening via 06 835 35 640