Tips & Tricks
- Om samenwerking tussen ketenpartners te stimuleren kan een bijeenkomst met partners in het focusgebied of in de regio georganiseerd worden. Tijdens een bijeenkomst leren ketenpartners elkaar kennen en kunnen samenwerkingsafspraken en concrete verbeterafspraken gemaakt worden.
- Draagvlak bij de verschillende ketenpartners én zichtbaar bestuurlijk commitment zijn noodzakelijk voor succes van deze pijler.
- Uit onderzoek blijkt dat het actief betrekken van naasten en familie van cruciaal belang kan zijn in het voorkomen van een suïcide. Betrek naasten daarom in de zorgketen.
- Train huisartsen, praktijkondersteuners, etc., gebruik daarbij de beschikbare handreiking huisartsen & triagetool. Kijk naar de mogelijkheden van huisartsengroepen, coöperaties en –verenigingen.
- Samenwerking tot stand brengen die écht meerwaarde heeft kost heel veel tijd. Een lange adem en geduld is belangrijk.
- Streef naar opname van de STIPtraining van de NHG in het nascholingsprogramma voor huisartsen. Streef ook naar scholing van praktijkondersteuners.
Voorbeeld
Martine Peppelenbos, GGD IJsselland
Half maart 2019 organiseerde het Netwerk Acute Zorg in de regio Zwolle het zogenaamde ‘Spoedcafé’ over suïcidepogingen. Er waren zo’n 70 mensen aanwezig, vooral werkzaam in de ‘acute zorgketen’ (waaronder bv. ambulancepersoneel en artsen/verpleegkundigen van de Spoedeisende hulp). Op het programma was er naast casuïstiek aandacht voor de preventie van suïcide en het project ‘Zelfmoord? Praat erover!’. Dit project is in het voorjaar van 2018 vanuit GGD IJsselland van start gegaan, in nauwe samenwerking met de 11 gemeenten in de regio IJsselland en met 113 Zelfmoordpreventie. Na afloop van de presentatie over dit suïcidepreventieproject kregen de aanwezigen op papier twee vragen voorgelegd: ‘waar zit voor jou vanuit je rol als zorgverlener het grootste knelpunt?’ en ‘wat is er in jouw ogen nodig om dit op te lossen?. Uit de antwoorden bleek dat het taboe rond suïcide ook binnen de acute zorg een rol speelt, net als de handelingsverlegenheid die mensen ervaren in het benaderen van deze groep patiënten. Eén aanwezige vatte het als volgt samen: ‘we zien vrij veel suïcidepogingen en focussen ons helaas nog teveel op het somatische. Al dan niet ingegeven door onwetendheid m.b.t. het bespreekbaar maken, tijdsdruk, maar ook het gegeven dat patiënten vaak nog gezien worden door een psychiater of cpv-er (consultatief psychiatrisch verpleegkundige, red.) en we het ‘praten’ dan liever overlaten aan de professionals.’ (SEH-verpleegkundige).
De opbrengst van dit Spoedcafé wordt gebruikt om het gesprek te vervolgen: hoe kunnen we de situatie verbeteren, zowel voor de suïcidale patiënt als voor de hulpverleners, en hoe gaan we dat vervolgens organiseren? Naast het gesprek tussen de betrokken organisaties in de regio IJsselland, is de verwachting dat ook het netwerk ziekenhuizen van 113 Zelfmoordpreventie hier een bijdrage aan kan gaan leveren.