Toegang tot dodelijke middelen

Waarom werkt het?

Volgens het Zwitserse kaasmodel (James Reason, Manchester University) neem je maatregelen voor een gevaar dat je wilt voorkomen, zelfmoord in dit geval. Geen van die maatregelen is een op een altijd in staat te voorkomen wat je niet wilt: meer maatregelen zijn nodig; ieder plakje heeft zijn gaatjes. Een zelfmoord of zelfmoordpoging ontstaat wanneer toevallig al die gaatjes over elkaar heen vallen, het voorkomen van een zelfmoord juist als er maar één plakje is wat alle andere gaatjes afdicht. En juist dat is van cruciaal belang: het beperken van de toegang tot middelen voor zelfmoord kan de zelfmoordpoging onderbreken, tijd kopen en mensen de tijd geven de zelfmoord(poging) te overdenken. Met de juiste hulp kunnen mensen met suïcidale gedachten een crisis doormaken en herstellen. Alles wat een zelfmoord vertraagt ​​of verstoort kan levensreddend zijn.

Wat verstaan we onder het beperken van de toegang tot dodelijke middelen?

Niet op alle methoden is het mogelijk te interveniëren. Voor de volgende twee zijn er wel mogelijkheden:

• Het beperken van de toegang tot fysieke plaatsen. Denk hierbij aan het spoor en het springen van hoge gebouwen.

• Het beperken van de toegang tot chemische middelen. Denk hierbij aan medicatie en gif. Zo heeft 113 de Code Signalering suiciderisico bij chemische stoffen mede ondertekend. 

Wat kan je doen?

Er zijn verschillende interventies mogelijk om te werken aan het beperken van de toegang tot dodelijke middelen.

Gebruik lokale en regionale data om locaties die worden gebruikt voor zelfmoord te identificeren en prioriteer op basis van frequentie. Denk bijvoorbeeld aan de registraties van de forensisch arts van de GGD en data van de NS en ProRail. Kom erachter wat je over die locaties weet en op welke manier je er wat aan kunt doen. Onderzoek (opkomende) trends voor zelfmoordlocaties en –methoden en begrijp lokale karakteristieken die gebruikte zelfmoordmethoden mogelijk beïnvloeden.

Bepaal wat je kunt doen en plan actie(s) op de prioriteitslocaties. Betrek belanghebbenden (zoals bijvoorbeeld omwonenden) bij het opstellen en uitvoeren van het plan. Zorg dat het actieplan verschillende interventies omvat; ze hebben op verschillende manieren invloed op het doel.

• Beperk de toegang tot de locatie en middelen voor zelfmoord
  • Sluit een geheel of deel van de locatie
  • Installeer fysieke barrières
  • Introduceer andere afschrikmiddelen, bijvoorbeeld grensmarkeringen of verlichting

Voer het plan uit, evalueer de ondernomen acties en zorg voor borging ervan. Pas het plan tevens toe op andere vergelijkbare locaties. Deze preventieve benadering moet lokale autoriteiten in staat stellen om het ontstaan ​​van vaak gebruikte locaties te voorkomen.

Ervaringen

Roald van der Valk, Prorail

Roald: Via de Supranet Community heb ik kennis gemaakt met een ervaringsdeskundige, die ons kon helpen om met een andere blik naar de spooromgeving te kijken. Vanuit theorie en ervaring hadden wij hier al een aantal inzichten in, maar gedurende een gezamenlijke inspectieronde hebben we hierop verder kunnen bouwen, en locatie-specifieke inzichten gekregen.